“Ci, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą” /KKK 1422/
CZYM JEST SAKRAMENT POKUTY?
Sakrament pokuty, jest osobistą i sakramentalną drogą nawrócenia, skruchy, wyznania grzechów i zadośćuczynienia. Nazywa się go również sakramentem nawrócenia, ponieważ urzeczywistnia w sposób sakramentalny nawrócenie do Boga, drogę powrotu do Ojca, od którego człowiek oddalił się przez grzech albo sakramentem przebaczenia, ponieważ przez sakramentalne rozgrzeszenie wypowiedziane słowami kapłana Bóg udziela penitentowi „przebaczenia i pokoju”. Najczęściej jednak sakrament pokuty nazywany jest spowiedzią, ponieważ oskarżenie – spowiedź z grzechów przed kapłanem jest istotnym elementem tego sakramentu. Stwierdzenie: byłem u spowiedzi znaczy przystąpiłem do sakramenty pokuty.
Ostatecznie sakrament pokuty jest również sakramentem pojednania, które dokonuje się pomiędzy grzesznym penitentem a miłosiernym Ojcem.
Cała skuteczność sakramentu pokuty polega na przywróceniu nam łaski Bożej i zjednoczeniu nas z Bogiem. Po spowiedzi wstępuje w penitenta pokój i pogoda sumienia wraz z wielką pociechą duchową. Sakrament pojednania przynosi prawdziwe „zmartwychwstanie duchowe”, przywraca jedność z Kościołem, naprawia zerwaną więź z najbliższym i umacnia nas duchowo.
Człowiek wierzący korzysta z dobrodziejstwa sakramentu pojednania godnie i możliwie często, a bezzwłocznie w przypadku popełnienia grzechu ciężkiego.
Spowiedź w naszej parafii odbywa się:
• na kwadrans przed każdym nabożeństwem – w dni powszednie i niedzielę
• w I czwartek, I piątek i I sobotę miesiąca dodatkowo od 17.30
• podczas rekolekcji adwentowych, wielkopostnych i rekolekcji adoracyjnych (tzw. 40 – godz. nabożeństwo) – pół godziny przed każdym nabożeństwem
• po indywidualnym uzgodnieniu
• na zgłaszanie osób chorych do posługi sakramentalnej
Spowiedź dla osób słabiej słyszących. Odbywa się nie w kościele lecz w zakrystii.