„Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu” /KKK 1499/

Obowiązek poproszenia kapłana ciąży na najbliższej rodzinie chorego. W przypadku ciężkiej choroby lepiej poprosić kapłana wcześniej, bowiem jest to sakrament umocnienia. Sakrament ten może być przyjmowany wielokrotnie, a nie tylko w przypadkach krańcowych.

Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić w następujących przypadkach:

  • Przewlekłej choroby.
  • Osobom starszym wiekiem.
  • Przed operacją medyczną.
  • Nieprzytomnym lub psychicznie chorym, jeśli można przypuszczać, że w normalnych warunkach życzyłyby sobie przyjęcia tego sakramentu.

Wizyty jednorazowe:

  • należy zgłosić do księdza dyżurnego, podając dane chorego

W przypadku osoby umierającej należy zaznaczyć, czy jest ona przytomna, czy nie. Wskazane jest uczynić to w miarę jak najwcześniej, by był jeszcze kontakt z chorym.

  • Do zmarłych, księdza nie wzywamy, gdyż sakramenty święte mogą przyjmować jedynie żywi.

Wizyty stałe:

  • księża odwiedzają chorych w pierwszy piątek miesiąca w godzinach przedpołudniowych (między godz. 9.00, a 12.00). W przypadku uroczystości lub święta kościelnego księża odwiedzają chorych między godz. 11.00, a 13.00.
  • do poszczególnych chorych przychodzą zwykle ci sami księża
  • w przypadku przeszkody w wizycie prosimy o wcześniejsze uprzedzenie kapłana

Jak należy przygotować się do przyjścia księdza, lub szafarza z Komunią św.:

  • w miarę możliwości zebrać jak największą ilość osób bliskich choremu
  • przygotować stolik blisko łóżka chorego, nakryty białym obrusem
  • na środku stolika zostawić puste miejsce, aby ksiądz mógł tam złożyć Najświętszy Sakrament; krzyż, świece, szklankę z czystą wodą, talerzyk z wodą święconą ( oraz odrobina waty – jeśli przewidziany jest sakrament namaszczenia chorych)
  • na początku wizyty księdza wszyscy podchodzą do łóżka chorego na pobłogosławienie mieszkania i chwilę wspólnej modlitwy
  • podczas spowiedzi chorego wszyscy wychodzą zamykając szczelnie drzwi i modlą się w innym miejscu
  • po spowiedzi, wszyscy wracają do pokoju chorego i klęcząc kontynuują modlitwę

Dni chorego:

  • odbywają się raz lub dwa razy do roku (zwykle w sobotę) przed Bożym Narodzeniem i sobotę przed Niedzielą Palmową
  • chorych zapraszamy również na wspólną Mszę św. w Światowy Dzień Chorych – 11 lutego o godz. 18.00, podczas której mogą przyjąć Sakrament Chorych.