Artykuł archiwalny opublikowany w miesięczniku "Czas Miłosierdzia"
Przysłowie starożytne mówi, że „historia jest matką życia”. Może właśnie z tego powodu warto zatrzymać się nad jej poznawaniem...
Historia Parafii Bł. Bolesławy Lament jest stosunkowo krótka i zaczyna się od dekretu Metropolity Białostockiego, Księdza Arcybiskupa Wojciecha Ziemby, datowanego na 29 VI 2001 roku. Zgodnie z nim nowa jednostka kościelna została utworzona z jednej z najstarszych parafii Białegostoku - św. Rocha. Terytorium nowej parafii objęło głównie dwa osiedla: Marczuk i Osiedle Młodych.
Po co jednak powstała nowa parafia? Przede wszystkim po to, aby zapewnić lepszą posługę duszpasterską mieszkańcom dość znacznie oddalonym od św. Rocha. Również dlatego, by ludzie przestali być anonimową grupą, która prawie wcale się nie zna i mogli stać się braterską wspólnotą niosącą konkretną pomoc ludziom biednym, samotnym, często starszym i schorowanym. Wreszcie po to (i to chyba najważniejszy powód), aby każdy miał jak najlepszą możliwość codziennego nawet przychodzenia do Stołu Pańskiego.
Trzy miesiące od dekretu ustanawiającego parafię bł. Bolesławy Lament, na placu kościelnym stanął kilkumetrowy krzyż poświęcony 1 X 2001 r. Na tę uroczystość zostali zaproszeni wszyscy parafianie, ponieważ każda rodzina otrzymała specjalny list. W tym dniu ok. 800 osób stawiło się, aby osobiście zamanifestować swoją przynależność do nowej wspólnoty. I właściwie od tego momentu wszystko zaczęło się toczyć jak lawina. Codziennie, przez prawie dwa miesiące po kilkanaście osób przychodziło, aby pomóc w adaptacji istniejących budynków na kaplicę tymczasową i dom parafialny. Wieczorem na wspólnym nabożeństwie różańcowym gromadziło się ok. 200 osób, w tym wiele dzieci. Od 1 XII, w prowizorycznej kaplicy, rozpoczęło się sprawowanie rano i wieczorem codziennej Eucharystii. Tego dnia, w tych jeszcze bardzo polowych warunkach, wieczornej Mszy Świętej przewodniczył Ks. Arcybiskup Wojciech Ziemba.
A potem przez rok wszystko było pierwsze. Po raz pierwszy odbywały się: rekolekcje adwentowe, Pasterka, Wielki Post, Triduum Paschalne z Wigilią Paschalną i Procesją Rezurekcyjną w nocy.
Entuzjazm wśród ludzi był bardzo wielki, a „pierwsze lody zostały przełamane” podczas wizyty kolędowej, kiedy często słyszałem słowa: „wreszcie przychodzą z kolędą nasi księża”. 27 I 2002 r. odbyło się uroczyste poświęcenie kaplicy i dzwonu „Jan Paweł II”. Uroczystości przewodniczył Ks. Arcybiskup Stanisław Szymecki.
Ten wymiar życia nowej wspólnoty parafialnej bardzo szybko zaczął przekładać się na codzienne funkcjonowanie. Po kilku dosłownie miesiącach było widać, że ta społeczność zintegrowała się i scaliła, przynosząc konkretne owoce otwarcia na bliźnich.
Od samego początku w parafii działa bardzo prężnie koło Caritas, przychodząc z pomocą najbardziej potrzebującym, a przede wszystkim dzieciom. Obecnie ponad 30 chłopców gorliwie pełni służbę ministrancką. W młodszej scholi śpiewa prawie co tydzień ok. 60 dzieci, w młodzieżowej zaś uczestniczy kilkanaście osób. Spora grupa wiernych od Wielkanocy do pierwszej niedzieli października angażuje się w białą procesję, a miejscową już tradycją stała się Procesja Eucharystyczna po ulicach parafii w Oktawę Bożego Ciała. Od pewnego czasu odbywają się spotkania formacyjne Ruchu Światło-Życie, zarówno dzieci jak i młodzieży. Regularnie, każdego 13 dnia miesiąca (w dzień fatimski) spotykają się Koła Żywego Różańca. Jest ich obecnie 9, w tym jedna Róża Męska i jedna Podwórkowych Kółek Różańcowych. Cieszy również fakt, iż wielu parafian czynnie uczestniczy we Mszy Świętej, czytając Słowo Boże, śpiewając psalmy, czy też zbierając ofiary na potrzeby Kościoła.
Od początku grudnia 2001 r. Eucharystia sprawowana jest w dni powszednie o 7.00 i 18.00, a w niedzielę o 7.30, 10.00 12.00 i 18.00.
W roku 2002/2003 wikariuszem był ks. Adam Niemczynowicz, a od września 2003 jest ks. Adam Miastkowski. Na stałe do pomocy duszpasterskiej włącza się ks. Roman Balunowski, dyrektor Wydziału Duszpasterstwa naszej Kurii. Często też korzystamy z posługi ks. Dariusza Wojteckiego, Prefekta Seminarium Duchownego w Białymstoku. Od ponad półtora roku funkcje organisty sprawuje pan Sylwester Trojanowski.
Do „pełni szczęścia” brakuje nam tylko nowej świątyni, ale patrząc na życzliwość, zaangażowanie i wspólnotę, jaką tworzymy, wiem, że to tylko kwestia czasu oraz pokonania wszelkich formalności prawnych.
Korzystając z okazji, chcę wyrazić swoją wdzięczność wszystkim moim parafianom, za każde dobre i życzliwe słowo, za otwartość na wszelkie inicjatywy, pomoc duchową i materialną. Po prostu za to, że jesteście: Bóg Wam zapłać!
Zapraszam też wszystkich czytelników Czasu Miłosierdzia do nawiedzenia naszej kaplicy, przy ul. Prowiantowej, szczególnie każdego 29 dnia miesiąca, kiedy to modlimy się przez wstawiennictwo naszej Patronki bł. Bolesławy Lament.
Ks. Jacek Tomkiel - proboszcz parafii